به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

مراسم اختتامیه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر/ بزرگداشت مرحوم علی انصاریان در ابتدای مراسم/ جوایز بهترین مستند و فیلم کوناه اهدا شد

تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۷۲۳۸۵

آیین اختتامیه سی ونهمین جشنواره فیلم فجر عصر چهارشنبه 22 بهمن ماه در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو و به نقل از به گزارش ستاد اطلاع رسانی جشنواره فیلم فجر، مراسم اختتامیه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر عصر امروز چهارشنبه با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران آغاز شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمد سلوکی که اجرای برنامه را برعهده دارد، به روی صحنه آمد و گفت: هنرمندان در این شرایط سخت تلاش کردند تا چراغ سینمای ایران را روشن نگاه دارند. با اینکه غم از دست دادن عزیزانمان همراه ماست، اما خداقوت و آرزوی موفقیت دارم برای همه دوستانی که در این مدت تلاش کردند و آثارشان را به نمایش گذاشتند.
در ادامه سید محمد مهدی طباطبایی نژاد، دبیر جشنواره ضمن تبریک سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، گفت: به همه مخاطبان این برنامه سلام می‌کنم و به همه عزیزانی که کار نشدنی را شدنی کردند خداقوت می‌گویم.
او ادامه داد: دوماه پیش ما نمی‌دانستیم امکان برگزاری حضوری جشنواره را به خاطر کرونا داریم یا نه؛ اما چهار هزار سانس نمایش در این دوره از جشنواره با رعایت درست پروتکل‌های بهداشتی برگزار شد و جشنواره روند خوبی را طی کرد.
دبیر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر افزود: به همه هنرمندان و فیلمسازان چه کسانی که نامشان در لیست نهایی نامزد‌ها حضور دارد و چه کسانی که فیلمشان کاندیدا نشد خسته نباشید می‌گویم. امیدوارم امسال، سال خوبی برای سینمای ایران باشد.

در ادامه کلیپی از روند برگزاری جشنواره در این طی ده روز پخش شد.

سلوکی مجری برنامه پس از پخش این کلیپ گفت: سالی که در حال پشت سر گذاشتنش هستیم برای ما خاطرات عجیبی را به جا گذاشت. لبخندها، درد‌ها و رنج‌هایی که هیچگاه فراموش نمی‌شود. ادای احترام می‌کنیم به روح همه هم‌وطنانی که به دلیل شیوع ویروس «کرونا» آن‌ها را از دست دادیم. باید از علی انصاریان یاد کنم که رفتنش داغ سنگینی را بر دل اطرافیان و همکارانش گذاشت، این دوره از جشنواره به علی انصاریان ادای احترام می‌کند.

در ادامه هنرمندان یاد علی انصاریان هنرمند و بازیکن سابق فوتبال را که در ایام برگزاری جشنواره به دلیل ابتلا به کرونا دار فانی را وداع گفت گرامی داشتند و ایستاده به تشویق او پرداختند.

پس از این بخش، کلیپی از هنرمندان درگذشته یک ساله اخیر سینما پخش شد که برخی از آن‌ها به دلیل ابتلا به کرونا چشم از جهان فروبستند و جایشان تا ابد در سینمای ایران خالی خواهد ماند.
در ادامه نوبت به گرامی داشت یاد وخاطره مرحوم «چنگیز جلیلوند» هنرمند پیشکسوت دوبله رسید که او را نیز به دلیل ابتلا به کرونا امسال از دست دادیم.
محمد سلوکی، گفت: در این دوره از جشنواره قرار بر این است که نام و خاطره «چنگیز جلیلوند»، دوبلور و یکی از اساتید و هنرمندان سینمای ایران بزرگ داشته شود.
سپس کلیپی با کارگردانی مجید توکلی برای بزرگداشت این دوبلور هنرمند پخش شد.   در ادامه حسین انتظامی مدیرسازمان سینمایی، پیروز حناچی شهردار تهران و محمدمهدی طباطبایی‌نژاد دبیر سی ونهمین جشنواره فیلم فجر به روی صحنه آمدند تا از خانواده مرحوم جلیلوند تقدیر کنند.
در غیاب خانواده دوبلور پیشکسوت، محمد مهدی جعفری، مدیرعامل موسسه «قرن بیست و یک» و دوست خانوادگی مرحوم جلیلوند به روی صحنه آمد و گفت: چنگیز جلیلوند پدر معنوی بنده وقتی از این دنیای فانی پرواز کرد، ۴۸ ساعت بعد پدر خودم را از دست دادم. چنگیز جلیلوند با عزت بود و مردم دوستش داشتند، باشکوه زندگی کرد و باشکوه نیز پرواز کرد.
در ادامه پیام دختر جلیلوند پخش شد که کوتاه گفت: درود بر هنرمندان هم‌وطن و عاشقان فیلم فارسی، پدر من نه تنها باعث افتخار خانواده ما بلکه مورد افتخار تمام ملت ایران است.
دکتر حریرچی، شهردار تهران طی سخنانی بیان کرد: چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را تبریک عرض می‌کنم و یاد از دست دادگانمان از کادر درمان، هنرمندان، ورزشکاران و تمامی ملت ایران را گرامی می‌داریم.
او ادامه داد: سال گذشته همین روز‌ها بود که این بیماری منحوس آغاز شد و یکی از پیامدهایش فراگیری فقر بود که برای ما مشکلات مضاعفی ایجاد کرد، چراکه ما مسئله تحریم‌ها را نیز داشتیم. تاثیر این مسئله در جشنواره به وضوح مشهود بود و دیدیم که اغلب آثار بر محوریت فقر بودند. اتفاقا به تصویر کشیدن درد‌های جامعه وظیفه هنرمندان است و ما نیز تلاش می‌کنیم تا در جهت رفع مشکلات تلاش کنیم. درپایان از همه دست‌اندرکاران جشنواره تشکر می‌کنم.  

بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران

نوبت به اولین جایزه جشنواره فیلم فجر رسید. غلامرضا موسوی جایزه بهترین عکس از بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران را  به سحاب زریباف برای فیلم خورشید اهدا کرد.

*بهترین پوستر

در بخش بعدی از این مسابقه جایزه بهترین پوستر به وحید عبدالحسینی برای فیلم هفت و نیم اهدا شد.

*بهترین آنونس و تیزر

بعد از بهترین عکس و پوستر، سیمرغ بلورین بهترین تیزر به حمید نجفی راد برای فیلم شنای پروانه اهدا شد که همسر وی برای دریافت جایزه روی صحنه آمد.

*بهترین فیلم کوتاه

در بخش بعدی هیأت داوران فیلم مستند و فیلم کوتاه جشنواره فیلم فجر روی صحنه آمدند.
محمد کارت به نمایندگی از داوران سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه را به فیلم وضعیت اورژانسی به کارگردانی مریم اسمی خوانی اهدا کرد.

*بهترین فیلم مستند

سیمرغ بلورین فیلم مستند بلند نیز اهدا شد به کودتای 53 به کارگردانی و تهیه کنندگی تقی امیرانی.

این متن در حال بروز رسانی است...

 

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر جشنواره فجر اختتامیه جشنواره فیلم فجر سینمای ایران جشنواره فیلم فجر چنگیز جلیلوند سینمای ایران علی انصاریان روی صحنه اهدا شد پخش شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۷۲۳۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مدرسه در دست بچه‌ها» اثری خودانگیخته است

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی موزه سینما، پس از نمایش مستند «در دست بچه‌ها» کارگردان این اثر درباره چگونگی شکل‌گیری ایده «مدرسه در دست بچه‌ها» گفت: جرقه اولیه ساخت این اثر زمانی اتفاق افتاد که فرزندم در کلاس دوم راهنمایی تحصیل می‌کرد و برایم اتفاقی را توضیح داد. من به مدرسه رفتم و از نزدیک شاهد ماجرایی منحصر به فرد و جالب بودم. زمانی که با مدیر مدرسه صحبت کردم، او به صورت ضمنی با تولید این فیلم موافقت کرد اما موافقت اصلی منوط به زمانی بود که وزارت آموزش و پرورش موافقت خود را اعلام کند.

این مستند در ارایه پیام خود موفق است

زند ادامه داد: تلاش کردم مدیران ارشد آموزش و پرورش را مجاب کنم تا مجوز ساخت «مدرسه در دست بچه‌ها» را صادر کنند. این اثر برای موسسه رشد در آموزش و پرورش ساخته شد که پیش از آن هم متولی برگزاری جشنواره آموزشی رشد بودند. در ابتدا مسؤولین وزارت آموزش و پرورش نگرانی‌هایی در خصوص تبعات ساخت این اثر داشتند و نمی‌دانستند که آیا قرار است فیلم دارای پیام مثبت و یا منفی داشته باشد. یکی از مدیران ارشد این وزارتخانه در نهایت با این طرح موافقت کرد و تولید فیلم به عنوان اثری آموزشی آغاز شد. به نظر می‌رسد فیلم در ارایه پیام خود موفق بود، چراکه بعدها در مدارس مختلف و برای کادر آموزشی به نمایش درآمد. البته موضوع این فیلم هیچ‌گاه به یک جریان دایمی در مدارس تبدیل نشد و مسکوت باقی ماند. البته طرح دیگری تحت عنوان شهردار مدرسه به اجرا رسید.

این کارگردان درباره چگونگی هماهنگی و همراهی بچه‌ها برای تولید این اثر گفت: خوشبختانه بچه‌ها با تصویر آشنا بودند. من به مدت یک سال به مدرسه رفت‌وآمد داشتم و در این مدت آن‌ها تا حدودی با فرآیند ساخت فیلم آشنا شده بودند. زمانی که ساخت فیلم آغاز شد تعدادی از آن‌ها خود دفتر فیلمسازی را اداره می‌کردند. اما نمی‌شد از فیلم‌های برداشته شده توسط آن‌ها استفاده کرد چراکه کیفیت یکدستی حاصل نمی‌شد.

وی در خصوص نوع ادبیات بچه‌ها در این فیلم مستند گفت: من دخل و تصرفی در فیلم انجام ندادم چراکه این مستند یک اثر خودانگیخته است. این مدرسه در جردن واقع شده بود و نمونه مردمی به حساب می‌آمد. عموم بچه‌ها دارای خانواده‌های تحصیل کرده بودند و به همین دلیل چگونگی گویش بچه‌ها در فیلم موضوعی عادی تلقی می‌شود. در فیلم انتخاب‌ها بر این اساس صورت می‌گرفت که افراد نزد مدیران مدرسه دارای محبوبیت باشند. به عقیده من در این اثر کارگردانی وجود ندارد و هر یک از عوامل به صورت خودانگیخته به انجام مسئولیت خود مشغول بودند و من تنها آن‌ها را هدایت می‌کردم. ما برای ساخت این فیلم حدود ۱۶ ساعت فیلمبرداری انجام دادیم که در نهایت به نسخه‌ای یک ساعته رسیدیم. همچنین محسن عبدالوهاب به عنوان تدوین‌گر فردی هوشمند و باریک بین است و مجموعه این عوامل باعث شد تا در انتها فضایی مفرح شکل بگیرد و در نتیجه بیننده از تماشای فیلم راضی است و برداشت‌های خاص خود را از آن خواهد داشت.

زند در ادامه افزود: من چهار فیلم درباره کودک و نوجوان ساخته‌ام و حتما دغدغه ساخت اثر برای این گروه سنی در من وجود دارد. فیلمی در بهزیستی ساخته‌ام که کودکان فراری را نگه‌داری می‌کردند که آن را پس از این اثر ساختم. همچنین فیلمی درباره کودکان کار و یک کودک افغان ساختم. هر گاه فرصتی وجود داشته فیلمی درباره بچه‌ها کارگردانی کرده‌ام.

وی یادآور شد: در این اثر از ۲ گروه فیلمبرداری استفاده شد که هر یک از آن‌ها از چهره‌های شناخته شده در سینمای مستند بودند.

«مدرسه در دست بچه‌ها» اثری دارای زیرمتن‌های متفاوت

در ادامه ساقی سلیمانی منتقد سینما در خصوص نکات برجسته این فیلم مستند گفت: من تاکنون چندین بار به تماشای این اثر نشسته‌ام و با هربار دیدن مجدد آن بدون اغراق با ویژگی‌های تازه ای روبه‌رو می‌شوم. این فیلم از جمله مستندهایی است که در طول زمان مشمول زیرمتن‌های متفاوتی می‌شود. در فیلم شاهد نوعی تمرین برای دموکراسی توسط بچه‌های یک مدرسه هستیم، اتفاقی که به راحتی آن را تجربه می‌کنند.

وی ادامه داد: نکته مهم درباره این اثر این است که بچه‌ها چگونه تا این اندازه در مقابل دوربین راحت هستند و این موضوع با کارگردانی هنرمندانه آقای زند در ارتباط است.

سلیمانی افزود: «مدرسه در دست بچه‌ها» یک اثر تعاملی است و در آن شاهد یک دوربین جست‌وجوگر هستیم که موقعیت آن متناسب با چگونگی قرارگیری دانش‌آموزان است. این فیلم یک اثر بی‌ادعا بوده که موفق به رعایت فرم‌های سینمایی در تصویر و صدا می‌شود. بچه‌ها در این فیلم از ادبیات مناسبی برخوردار هستند و اغلب آن‌ها دموکراسی را به خوبی می‌شناسند. فیلم در سال ۱۳۸۰ ساخته شده است. در فیلم شاهد آموزش شعور سیاسی و تمرین دموکراسی هستیم. بچه‌ها در فیلم دارای طبقات اجتماعی متفاوتی هستند و رفتارهای مختلفی را بروز می‌دهند. کارگردان اثر بدون اینکه شخصی را برجسته کند، به وسیله دوربین خود به خوبی آن‌ها را زیرنظر می‌گیرد. فیلم با یک کاراکتر محبوب یعنی سرایدار مدرسه آغاز شده و با او نیز به پایان می‌رسد.

این منتقد با بیان اینکه اگر تمرین مسؤولیت‌پذیری صورت گیرد هر کاری به درستی به انجام خواهد رسید، بیان داست: مشخص است که بچه‌ها در این فیلم اهل مطالعه هستند چراکه در آن زمان رسانه‌های مختلف تا این اندازه گسترش پیدا نکرده و سرانه مطالعه بیش از امروز بود. همچنین این بچه‌ها الگوهای مناسبی را برای خود انتخاب کرده‌اند. می‌توان گفت بچه‌ها در این فیلم دارای هویت بوده و مسئولیت پذیر هستند.

در ادامه سلیمانی درباره نقش آموزشی این مستند گفت: در فیلم تنها چندبار صدای کارگردان شنیده می‌شود و به صورت مستقیم ورود پیدا نمی‌کند. درواقع ما با یک فیلم صادقانه روبه‌رو هستیم که در آن کاراکترهای مختلفی وجود دارد و این مسئله موجب همذات‌پنداری مخاطب با این اثر شده است. آقای زند در این مستند چندین موقعیت را به تصویر کشیده‌اند و بر روی هرکدام مکثی به اندازه انجام داده‌اند. تدوین فیلم از دیگر نقاط قوت در این فیلم محسوب می‌شود. در این اثر چگونگی مدیریت بحران آموزش داده می‌شود و بچه‌ها در موقعیت‌های مختلفی قرار می‌گیرند.

وی ادامه داد: اگر کودکان با چنین آثاری روبه‌رو شوند قطعا از نظر آموزشی از آن تاثیر خواهند گرفت. من بسیاری از فیلم‌های آقای زند را دیده‌ام. او در کارنامه کاری خود تنوع بسیار زیادی را لحاظ کرده است. او موضوعات ساده‌ای را دستمایه ساخت آثارش قرار می‌دهد و این مسئله می‌تواند در حکم یک کلاس درس برای مستندسازان جوانی باشد که گمان می‌گنند حتما باید یک موضوع خاص را برای ساخت فیلم جست‌وجو کنند.

برخورد من با سینما عاطفی و درونی است

در ادامه حمیدرضا احمدی لاری مستندساز شناخته شده و مدرس این حوزه درباره ویژگی‌های ساختاری این فیلم گفت: حضور در این جمع باعث می‌شود تا انسان زندگی را احساس کند. ضرورتی وجود ندارد که یک فیلم حتما در حوزه چارچوب‌های تعریف شده در سینمای مستند قرار بگیرد. برخورد من با سینما بیش از هر چیز به صورت درونی و عاطفی اتفاق می‌افتد و در نتیجه به تفکیک انواع مختلف سینمای مستند تاکیدی ندارم. این فیلم مستند گوشه‌ای از تاریخ کشور را پیش چشمان ما قرار داد. مستندسازهای شریف ایرانی نقش موثر خود را در تاریخ به انجام رسانده‌اند و فیلم‌های آن‌ها همیشه ماندگار خواهد ماند.

در این برنامه مستندسازانی همچون سعید رشتیان، ارد عطارپور، فخرالدین سیدی، بابک بهداد و جمعی از علاقه‌مندان به سینمای مستند حضور داشتند.

کد خبر 6099527 سید امیر شایان حقیقی